Een partner, een moeder, overlijdt. Er heerst verdriet, ongeloof en het lijkt niet door te dringen… een
gezin gaat een dierbaar persoon missen. De afscheidsceremonie wordt geregeld. En het zoontje?
Gelukkig wordt hij meegenomen in de voorbereiding en ceremonie. Hoe gaan vader en zoon daarna
verder? Naast zijn eigen verdriet, heeft hij zorgen om zijn zoon. Wat gaat er in zijn koppie om?
Omdat er behoefte is aan emotionele nazorg, ben ik als afscheidsfotograaf met KOEZTR® gestart
om de achterblijvende partner te ondersteunen

Het begrip ‘dood’ hoeft er nog niet te zijn om verlies te voelen. Een jong kind voelt wanneer degene
aan wie het gehecht is, in rouw is. Ook voelt het als een gehecht persoon er is niet meer is.

De betekenis van dood is helder voor een kind als het weet wat het verschil is tussen levend en
levenloos. Iets wat leeft kan groeien: een bloem groeit, bloeit en gaat dood als hij is uitgebloeid.

Zoals volwassenen, kent een kind ook de gevoelens van verdriet, boos zijn, angst of schuld. Een kind
uit zich anders, meer non-verbaal. Het kan volwassenen in verwarring brengen, weten niet goed hoe
te reageren. Het helpt om zelf weer even kind te worden.

Elk kind rouwt, ongeacht leeftijd. Afwijkend met volwassenen is dat bij een kind het denkproces in
ontwikkeling is; tot een leeftijd van 12 jaar. Een kind helpen met rouw is dus belangrijk. De manier
waarop deze loopt kan bepalend zijn voor rest van zijn of haar leven.
Sluit niemand buiten, ook kinderen niet.

Laat foto’s ondersteunen